چه بلایی است خدایا به سرم آمده است            از ره دور غـمی در نـظـرم آمده است

تا پـذیرای غـمی سخت شوم، بار دگر            اشك غـم بـدرقـۀ چـشم تـرم آمده است

ما جگـرسوخـتگـان آب نخـواهیم ولی            این چه داغی است كه سوی جگرم آمده است

اشكهـا پرده به چـشمان تر من نـزنـید            آه بـا قـدّ خـــمـیـده پــدرم آمــده اسـت

خـبر از ساقی مـا نـیست ولی می دانم            چه غمی بر جگرشعله ورم آمده است

عـلم خـیـمۀ سـقا كه روی خـاك ا فتاد            گشت معـلوم بلائی به سرم آمده است

علقمه عطرگل یاس گرفت و پیداست            از جـنان مادر نیـكو سیـرم آمده است

خواهر غـمزده ام با هـمه غم های دلش            به تـسّـلای دل نـوحـه گـرم آمده است

ای «وفائی» بنویس از اثر غصه و غـم            اشك و خون همره هم از بصرم آمده است